Minister Carola Schouten wil meer duidelijkheid over de gevolgen van de aanscherping van regels voor neonicotinoïden. Als die duidelijkheid er niet tijdig is, zal ze geen oordeel geven over het plan van de Europese Commissie om de regels voor het gebruik aan te scherpen. In een brief aan de Tweede Kamer zegt de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit dat verschillende lidstaten nog vragen hebben over de plannen van de Europese Commissie die er op neerkomen dat imidacloprid, clothianidin en thiamethoxam alleen nog in kassen mogen worden gebruikt.

In een kamerbrief van 11 december 2017 geeft minister Carola Schouten een reactie op de brief van Experimental Toxicology Services Nederland BV (ETS) van 22 oktober 2017 inzake het gebruik van neonicotinoïden in relatie tot insectensterfte. In de brief appelleert Henk Tennekes, naar aanleiding van de in Krefeld aangetoonde masssale insectensterfte, om de aangenomen moties van het lid Ouwehand (Kamerstuk 27 858, nr. 125 en nr. 155) voor een algeheel verbod op de neonicotinoïden ten uitvoer te brengen.

Ooit zwommen er zalmen in alle grote Europese rivieren, van de Seine tot de Maas en Rijn, maar tegenwoordig leven alleen in Ierland, Schotland, IJsland en Noorwegen nog gezonde populaties. Sinds 1990 zit er weer zalm in de Rijn, al is het vergeleken met vroeger nog mondjesmaat. Tot begin 2003 zijn er aanwijsbaar meer dan 1900 volwassen zalmen teruggekeerd in de Rijn en zijn zijrivieren. Omdat niet alle zalmen bij hun terugkeer geteld kunnen worden, zal het werkelijke aantal teruggekeerde zalmen duidelijk hoger liggen.

Het aantal bedreigde broedvogels in Nederland neemt toe. Er staan negen broedvogels meer op de Rode Lijst dan in de vorige publicatie in 2004. Onder meer de torenvalk (Falco tinnunculus) en de wulp (Numenius arquata) staan er nu ook op. Op basis van tellingen van Sovon Volgelonderzoek is te zien welke soorten er zijn verdwenen en welke broedvogels het snelst uitsterven.

Het bewijs dat een nieuw type pesticide zeer schadelijk is, stapelt zich op. Maar de autoriteiten luisteren liever naar wetenschappers die op schoot zitten bij de agrochemische industrie. Het instorten van bijenkolonies in heel de Verenigde Staten en Europa. De massale sterfte van kikkers in meertjes in de Sierra Nevada. De woekering van infecties onder de Japanse rijstvis. De kaalslag onder vleermuizen. De dramatische daling in het aantal weidevogels. Al dit leed brengt de Nederlandse toxicoloog Henk Tennekes in verband met een nieuw type pesticiden, de neonicotinoïden.

We staan even stil bij twee belangrijke boeken. Het eerste boek heet “Silent Spring” van Rachel Carson. Deze in 1962 voor eerst verschenen bestseller beschrijft het angstwekkend scenario van een ‘stille lente’ omdat er geen vogels meer zijn. En die vogels zijn er niet meer vanwege het gebrek aan insecten als gevolg van het ongeremde gebruik van synthetische pesticiden. Het boek van Rachel Carson was een wake up call dat o.a. een rol heeft gespeeld in het uitbannen van het veel gebruikte, of moet ik zeggen misbruikte, DDT.

De oogst van onder meer appels, peren en aardbeien dreigt te halveren als de insectensterfte doorzet. Wetenschappers waarschuwen dat de sector dit honderden miljoenen kan kosten. 'De dreiging voor de bij en andere insecten is zeer serieus,' zegt Koos Biesmeijer. Hij is hoogleraar Natuurlijk Kapitaal aan de Universiteit Leiden en wetenschappelijk directeur bij Naturalis. Een van de grote oorzaken van de insectensterfte is het gebruik van bestrijdingsmiddelen. 'In ons landje willen we heel veel en dat gaat niet altijd goed met de biodiversiteit', zegt Biesmeijer.

Het aantal dieren- en plantensoorten en de kwaliteit van de bodem in Nederland is sterk achteruitgegaan, doordat het platteland volledig is ingericht op maximale productie. Volgens Hans de Kroon zijn insecten veerkrachtig, maar hebben ze nu hulp nodig. ‘Anders redden ze het niet.’

Het valt veel mensen steeds meer op dat als men door een stad of dorp loopt er steeds minder vogels te zien en horen zijn. Uiteraard ligt het eraan waar je loopt maar over het algemeen is er een flinke afname in verschillende soorten vogels. Bij een vogelsoort is dat, net zoals in andere landen zoals Nederland en België, het meeste te merken. Het gaat hier om de “gorriones” ofwel de “passer domesticus” die beter bekend is onder de naam huismus. Deze kleine zangvogel vormt samen met een dertigtal andere mussensoorten zoals de ringmus het geslacht Passer.

In 2017 zijn er circa 12.000 grutto’s (Limosa limosa) uitgevlogen. Helaas geen reden voor een feestje. De populatie grutto’s blijft krimpen. Om de huidige populatie (nu circa 34.000 paren) op peil te houden zouden er het afgelopen broedseizoen circa 18.000 jongen groot moeten zijn geworden. De grutto, onze Nationale Vogel, blijft in Nederland met gemiddeld 3,5 procent per jaar achteruit gaan.

Bron: Nature Today, 28-11-17
https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=23948